عاقبت روزی فرا خواهد رسید

تو هر طور که بتوانی تحقیرم می کنی ... هر طور که بتوانی ...  

امروز می گویی تا 40 سالگی ام باید با اذن پدر مسافرت کنم ...  

معتقدی که دین تو را من باید نگهدارم با دو متر پارچه سیاه ...  

با من که دریک اتاق می نشینی در را باز می گذاری ... 

 عمیقا معتقدی که من خرابم و خودت را از من حفظ می کنی ...   

حتی وقتی که با من حرف می زنی در چشمهایم نگاه نمی کنی ...  

اگر من در خیابان بمانم به من اجازه نمی دهی بدون حضور همسرم در هتل بمانم ...  

تو حتی راه های یادگیری و رشته های مورد علاقه مرا محدود می کنی ...  

تو معتقدی که من باید در خانه بنشینم و مثل یک خدمتکار برای همسرم و فرزندانم کار کنم...   

تو شیری را که با عشق به بچه ام می دهم با پول می سنجی ... 

کاری را که در خانه ام می کنم با قیمت گذای بی ارزش می کنی ..... 

تو حاضر می شوی فرزند من زیر دست پدر پدربزرگ و عمو بزرگ شود و حتی نمی خواهندش بدون توجه به صلاحیتشان اما به منی که به وجودش آورده ام و با تمام وجودم از دوریش ضجه می زنم نمی دهیش....

تازه تو فک می کنی که راه های زیادی برای من باز گذاشته ای تو به همسرم می گویی که اگر من دوست نداشتم در خانه کار کنم می تواند کنیز بیاورد ولی نمی گویی که کنیز مایملک همسرم محسوب می شود و به او حلال است... 

 اگر همسرم به من تجاوز کند تو نمی پذیری و حق مسلم او می دانی  زیرا برای تو نه گفتن من به همسرم بی معناست...  

من اگر از شوهرم کتک بخورم باز هم مرا به آن خانه برمیگردانی و حتی مجبورم تا تو تصمیم بگیری در آغوشش بخوابم...  

تو به همسرم اجازه می دهی به هر دلیلی مرا طلاق بدهد اما مرا مجبور می کنی که عسر وحرج ثابت کنم آن هم نه به سادگی .... 

 تو خیانت همسرم به من را امری ساده می انگاری ولی با من با سنگسار برخورد می کنی.... 

 تو هرجا که دستت برسد مرا خوار و ذلیل می کنی ... 

 هر توهینی که دلت می خواهد به من می کنی ... 

به من می گویی که احساساتی ام و قدرت تصمیم گیری درستی ندارم تا حدی که حتما باید یک مرد برای زندگیم تصمیم بگیرد حتی در مورد مسافرت رفتنم ...  

بعد بچه هایت را می دهی تا من بزرگ کنم .... بعد می گذاری بار حمل بچه هایت را من بکشم ... تو مرا له می کنی ولی در نهایت در آغوش من بزرگ شده ای ثمره تربیت همچون منی هستی .... بچه های تو که آینده را می سازند ثمره تربیت من هستند ... خوب که فکر کنی می بینی که تو محکوم به شکستی نه من .... تا دلت می خواهد تحقیرم کن این باعث می شود که بچه های من بهتر بار بیایند .... پسرانی تربیت می کنم که برایت فاتجه هم نخوانند و دخترانی که توهینهای تو را به هیچ بگیرند....  من خودم را سپری می کنم که بچه هایم هیکل زشت تورا بر روی خودشان نبینند ....